SERPİL ŞEN
Kibrit nerede?
SERPİL ŞEN

Kibrit nerede?


Kibrit nerede?

Kapının zili bozuk
Arama, kapalı telefonum
Aksim dahil kimseyi istemiyorum.
Karşı kaldırımdaki sokak köpeği hariç her şey
Sussun.

Dokunmak
Mezbaha giderinden lavanta kokusu almaya çalışmak gibi
Yüksek gerilim hattı direğinin altında papatya çayı
Cebimde tenezzül etmediklerime serptiklerimden kalma bir avuç çörek otu
Okşama saçlarımı
Acır köklerim
Şekilselliğin en görünür yerinde postmodern yumru.

Dağılmak, tozlaşmak, yok varsaymak zamanı şimdi
Set üstünde cilalanmış geçmiş zaferler
Tabakta taşlaşmış pirzola
Pencereyi yalayan sokak kedileri
Tezgahta ucu yanmış tütsü kabı.

Benzerlerinde indirim yapmış zahireci
İki hamam kesesine takas
Bu yıkılış sadece benim
Elleme...

Çarşafsız yatağın üzerinde çarmıha gerilmiş, saçlar akıldan dağınık
Yastığım gülüşümden ezik
Tavanın gölgesizliğine içleniyorum.

Yemeğini ağzında tutan velet benzeri
Böyle tutacağım içimde evlat edinilmiş esaretlerimi
Kırk altı kromozomumda birer bayrak
Sallama başını,
Anlaşıldığını sanmak geçmiş yarışın kupunun kazanması gibi...

Gece ıslatanlarınki kadar boş yatak,
Oda gasilhane kadar soğuk.
İçimde, son ateşinde kibritçi kız.
Halının ortasında suzinak zamanlarımdan kalma bir yığın yonga
Üşüyorum.
Sadece söyle;
Kibrit nerede?

14.02.2022
Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.