Gel Ey Can
Gel haydi ey can, seni bekliyorum kavgasýz.
Teslim olmuþ yüreðim, inatla savunmasýz.
Ben artýk bir esirim, fikirden mahrum ruhsuz.
Eðer cellat sen isen, al bu caný kaygýsýz.
Vuraným sen ol tabi, iþte hedefindeyim.
Kendi canýna kýyan akrebin zevkindeyim.
Teslimi silah ettim barýþ sahilindeyim.
Zincirini þak etmiþ gönüllü bir bendeyim.
Býraktým isyaný ben, artýk evet diyorum.
Terk ederek gövdemi baþýmla gidiyorum.
Haramla savaþtayým, artýk helal yiyorum.
Herkesle dost olduðum, bir hayat diliyorum.
Sevinirken bir yaným, diðeri üzülmekte,
Bu keþmekeþ dünyanýn, sýrlarý çözülmekte,
Aðlamasý gereken, kahkahayla gülmekte,
Bedenin yaþlandýkça nefis unun sermekte,
Ufuklarda bir bayram havasý seziliyor.
Kokuþmuþ düþünceye bir mezar eþiliyor.
Bütün her þeye raðmen insanlar seviliyor.
Ýnsanlýk sarmaþ dolaþ, iblisler üzülüyor.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Atila yalçınkaya Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.