KÜSKÜNÜM
Kader kara yazmýþ, bizim yazýyý
Ta ciðerden verdi azgýn sýzýyý
Öpüp okþatmadý, körpe kuzuyu
Küstüm kadere bu yüzden küskünüm
Felek düþürdü, civa bataðýna
Erken yatýrdý, ölüm yataðýna
Acýlar saldý, garip otaðýna
Küstüm kadere bu yüzden küskünüm
Dostlarýn elinde oyuncak olduk
Aðladýk inledik, gam ile dolduk
Bayramlarda seyranda, yalnýz kaldýk
Küstüm kadere bu yüzden küskünüm
Yaþýmýz olsa da otuz, kýrk, elli
Babamýn yokluðu, her zaman belli
Gönül almaz giymeyi, allý güllü
Küstüm kadere bu yüzden küskünüm
Daha gençti doymadýk babamýza
Kimse ortak olmadý acýmýza
Birçoðu zehir oldu, çorbamýza
Küstüm kadere bu, yüzden küskünüm
Tozoðlu der özde, ateþim sönmez
Gidenden haber yok, geriye dönmez
Aðlamak faydasýz, gözde yaþ dinmez
Küstüm kadere bu, yüzden küskünüm
Mustafa AK (TOZOÐLU)
Sosyal Medyada Paylaşın:
mustafa tozoğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.