Acaba þiir mi okuyordum þiir mi beni kar yaðýyordu sahiline sulu sepken yine yoktun martýlar saçak altýna içimdeki bir sevgi yoksa kemanýn sesi miydi duyduðum duygularým mý coþtu müziðinde can oluþtu rüzgarýn konuþtu sözlerinde huzur bulduðum þiirinde can olduðum
çok mahcubum sayfana bir gül bulamadým papatyalar da yok aðaçlar kurumuþ donmuþ kar beyazý gözlerin solmuþ kardelenler açmýþ onu býraktým
göz yaþlarý eþliðinde damlalarým kar tanesi ilk kar
Behçet Bük
Sosyal Medyada Paylaşın:
GünbatımıerkenBehçetBük Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.