İmkan’sızım

~ÝMKANSIZIM ~

Sen gittin ya;
Ýsrafil sura üfledi sanki
Karanlýða gömüldü aydýnlýk dünyam
Söndü bir bir þehrin ýþýklarý

Sen gittin ya;
Gökyüzünde tek tek kaydý yýldýzlar
Öksüz kaldý sensiz þimdi sokaklar
Ýçimde kelebekler uçuþuyor sanki
Yüreðim sýðmýyor kabýna
Aþk þiirlerini bir kutuya doldurup
üzerime serpmiþler gibi
Konuþsam þiir dökülüyor dilimden
Sussam aþk yakýyor yüreðimi
Gül yapraklarý gibi aþk dökülüyor üzerime

Sen gittin ya;
Düþlerimde görüyorum seni
Öyle aþýk öyle sevecen öyle masum ki
Kan ter içinde uyanýyorum
Ne haddime “gitme kal”demek
Gönül bu ferman dinler mi?
Ýmkan’sýzým’ çok imkansýz bu aþk
Sana fersahlarca uzakta bir aþýk

Sen gittin ya;
Bu can sensiz neylesin bu dünyayý
Dünya benim olsa sen yoksan eðer
Her þeye raðmen güzeldir seni sevmek
Düþlerimde bile sana eþim demek
Seni sevmek inan ki dünyalara bedel
Ýmkan’sýzým’ çok imkansýz bu aþk...
Suna CANKARA/13.02.2022
Sosyal Medyada Paylaşın: