SARI KIZ bölüm iki

Nazlý gülümsedi; koyunlarda kalkmýþtý.Susunca kavalýn sesi etrafa daðýlmýþ otlamaya baþlamýþlardý.
Çoban Ali "Oturur musun." diye yer gösterdi. Yoksa yolcu mu sun? Nerden böyle?"
Nazlý gösterilen yere oturdu.
"Yo buralardayým bir haftadýr muhtarýn misafiriyim.Karabaþý da köyden tanýyorum.Bak yabancý gibi davranmadý."
"He bende hayret ettim. Bu köpek bu kýza hýrlama dý diye.Gözel den anlýyor."
"Güzelden mi mi bilmem ama dosttan anlýyor."
"Muhtarda misafir olduðunu duymuþtum da; gittiler biliyordum."
"Evet arkadaþlar dün gitti; ben kaldým. Buralarýn havasýný biraz daha ciðerlerime doldurayým istedim. Çok güzel bir yer."
"Öyle güzeldir abu havasý. Yeþildir,çamlýktýr.Her bir çeþit çiçek bulunur. Daðlarýnda
maralý vardýr gezer; dereye inerler su içmeðe .Kuþlar ayrý þarký okur.Çiçeklere arý balý bulunur þifa niyetine.Suyunu içen bir daha unutmaz burayý.kar suyudur doyulmaz içmeye."
"Biliyorum; bir haftadýr yaþadým bu güzelliði. Gezdik, dolaþtýk doyasýya. Bir burasý kalmýþtý görmediðim; yakýn diye sona býrakmýþ tým.Ýyi ki gitmemiþim bak seni tanýdým."
Yakýnda bülbüller þakýyordu doðan güne...
"Ne güzel þakýyorlar; kim bilir neler anlatýyor neler konuþuyorlardýr? Anlamayý ne çok isterdim."
"Güllere serenat ta onlar. Aþklarýný anlatýrlar hergün; hiç býkmadan usanmadan."
"Sen bu köyden misin?Bir haftadýr hiç duymadým adýný."
"Evet bu köydenim; bir hafta oldu askerden geleli. Henüz yeniyim."
"Konuþman güzel; tahsilin var mý?"
"Yok okumadým.Askerliðimi Ýstanbul da yaptým.Elim,yüzüm düzgün diye garnizonun gazinosunda garsonluk yaptým.Konuþmamý orada düzelttim.Okuma yazmayý öðrendim."
"Ýnanmam; bu kadar kýsa zamanda büyük baþarý. Ýçinde varmýþ senin."
"Ehh... iþte okumayý çok isterdim olmadý köy yerinde. Birde fakirlik vardý; okuyamadým."
"Ya ailen?"
"Bir anam var.Ben çok küçükken babam kazada ölmüþ.Zavallý anacýðým hayatýný bana adadý.Ya sen kimsin;ne iþin var buralarda ?"
"Rabbim in bir garip kulu.Gezmeyi seven; doðaya hayran. Bir arkadaþýn sayesinde buradayým.Muhtarý tanýyorlarmýþ, bende takýldým peþlerine.Çok sevdim buralarý; kaldým biraz daha."
"Sen tahsilli olmalýsýn."
"Eh var biraz; önemli deðil ki tahsil."
"Karnýn aç mý? Kahvaltý yapmadým henüz."
"Evet aç; yapmadan çýktým evden. Dönüþte yaparým demiþtim."
"Ýyi... þimdi burada yaparýz."
Bir çýkýn açtý. Ýçinden peynir, zeytin, domates ve bazlama çýktý.
"Bak anam taze bazlama yapmýþ.Peynir de onun marifeti.Güzel peynir yapar tadýna doyum olmaz.Kusura bakma burada çatal matal yok.
"Olsun du."
Neþe içinde yediler.Sanki kýrk yýllýk dost gibiydi sohbetleri. Zamaný unutmuþtu Nazlý.Vakit öðleyi gösteriyordu ki...Ýki kýz göründü biri Elif; diðeri de güzelce biriydi. .Yanlarýna gelince þaþýrdý kýzlar çobanýnýn yanýnda Nazlý yý görünce.
"Off abla ya! Seni çok merak ettik nerdesin diye."
"Yok Elif bak Çoban Ali ile tanýþtým. Onun yanýnda zamanýn nasýl geçtiðini hiç anlamadým. Kusura bakmayýn."
"Eyi; annem de kayboldu bu kýz deyip duruyordu."
Nazlý gelen kýza baktý çok güzeldi. Dal gibi boyu ,siyah gözler, siyah saçlarýna gül desenli bir yemeni baðlamýþ;çobana bakýþlarý baþkaydý sevecendi. Elindeki çýkýný çobana uzattý.
"Sana yemek getirdim. Öðlen geçti acýkmýþsýndýr dedim. Sað olsun Elif te arkadaþ oldu."
Çoban gülümsedi "Aç deðilim; zahmet etmiþsin.Ama çok sevindim beni düþündüðün için.Nazlý Haným bak bu Gül.kendisi de gül gibi güzeldir."
Gül kýzardý utangaç:
"Nazlý Hanýmý tanýyon mu? Bir haftadýr köyde imiþ."
Gül mahcup "Tanýrým" dedi yavaþça.
Nazlý "Bir kere gördüm; yalnýz konuþmamýþtýk.Nasýlsýn Gül?"
"Saðol; siz nasýlsýnýz? Arkadaþlarýnýz gitmiþ siz kalmýþsýnýz. Çok mu sevdiniz burayý?"
"Evet ;iyiki kalmýþým. Bak çoban Ali yi tanýdým. Ýyi bir arkadaþ buldum.Sevecen,neþeli,yakýþýklý"derken Gül e bakmýþtý.(Anlamýþtý ki Gül çobana aþýk.Ya çoban ...o da seviyor mu ki?Neyse öðrenirim diye içinden geçirip gülümsedi. )
"Ne yemeði getirdin?Çobaný bilmem ama ben acýktým.Buranýn havasý mý nedir acýktýrýyor insaný."
Çoban çýkýný açtý...Ýçinden üzeri tavuk etli bulgur pilavý çýktý; yanýnda da bir kap ayran
Çoban "Ohhhh..." dedi." Bu yenmez mi? En çok sevdiðim yiyecek.Ellerine saðlýk gülüm.Hadi bakalým; sizde oturun beraber yiyeceðiz.Ýnþallah kaþýk koymuþsundur.
Gül "Koydum... koydum." diyebildi. Onlarda oturdu. Dört genç neþe içinde yemeðe baþladýlar.
Çam aðaçlarý ile süslenmiþ bu daðda derenin sesi ise sanki müzikte çaðlayarak akýyor; tatlý naðmeler çýkarýyordu.





AYÞE KARAN
DEVAM EDECEK

Sosyal Medyada Paylaşın: