SARI KIZ

SARIKIZ
Genç kýz tahta merdivenlerden avluya indi.
"Günaydýn erkencisin."
"Evet Elif uyku tutmadý .Bende dolaþayým dedim."
"Kahvaltý etseydin."
"Yok aç deðilim; gelince yerim. Hava çok güzel; bu havayý ciðerlerime çekmek istiyorum iyice."
"Eyi sen bilen.Bak baþýndaki yemeni pek yakýþmýþ.Karanfiller alnýnda ne güzel durmuþ."
"Evet senin eserin bunlar; hünerli ellerinin marifeti.Elif cik biliyor musun sen çok güzelsin."
Elif utangaç "Nerden bilem?"
"Evet güzelsin. Koyu yeþil gözlerin,uzun kirpiklerin; anlýna meydan okuyan kaþlarýnla sen bir afet olacaksýn. Kimler koþmayacak peþinden? Býrakmazlar seni çabuk evlenirsin."
Elif yanaklarý kýzarmýþ utangaç bir hal almýþtý.
"Ne diyon sen abla? Ben daha çocuðum."
"Ama geliþmiþ çocuk.Neyse ben gittim"diyerek tahta kapýdan çýktý.
"Ne yana gitcen? Koybolmayasýn bilelim yerini."
"Yok kaybolmam. Bak karþýdaki daða; aðaçlarýn olduðu yere gidiyorum."
"Eyi güle güle."
Aðýr adýmlarla koyuldu yola...Kýrlar çok güzeldi.Mevsim bahar ve her yer çiçeklerle bezeliydi.Her renk çiçeði görmek mümkündü bu yerde. Sanki gök kuþaðý yere inmiþ ; tüm renklerini doðaya sermiþti. Yeþilin onlarca tonu;sarýsý,kýrmýzýsý,moru...Her renk çiçek vardý bu daðlarda.Çiçeklerle bezeli daðlara doðru yürüdü.Sabahýn serinliði vurdu yüzüne sarý saçlarý dolandý rüzgarla.Sanki buseler konduruyordu ýlýk meltem.Aðaçlara yaklaþtýkça bir ses duydu.Derinden inleyen kavaldý bu ses.Dikkatli bakýnca gördü.Ýlerdeki aðaçlarýn altýndan geliyordu ses.Hýzlandý.Hem dinliyor; hem yürüyordu.
Susmuþtu; kainatta sadece kavalýn sesi vardý. Ýnleyen, gönülden akan çaðlayan gibiydi.
Görünmeden yaklaþýp bir kayaya oturdu. Dinlemeðe baþladý. Arada mesafe vardý. Çobanýn sýrtý dönüktü.Etrafýnda koyunlar uzanmýþ ; bu güzel müziði dinliyordu huþu içinde.
Uzunca çaldý kaval ...Genç kýz gözlerini kapamýþ derin hülyalara dalmýþtý.Ýki damla yaþ aktý gözlerinden."Aðlýyor muydu ki ; neden?"
Ses kesilmiþti...
Çobanýn köpeði kuyruðunu sallayarak yaklaþtý genç kýza hafif hýrýltýlarla.
"Merhaba karabaþ gel." dedi belli tanýmýþtý köpek ;hiç yabancýsý deðildi.
Çoban sese döndü...
Genç bir adamdý; kýzý görünce kalkýp yanýna geldi.
"Kimsin sen? Huri misin yoksam?"
Kýz gülümsedi
"Huri ye benzer yerim var mý?"
"He ya ;sarý saçlarýn, mavi gözlerin ve çok güzelsin. Neyin eksik huri lerden?"
Kýz gülümsedi
"Çok güzel çalýyorsun kavalý. Neydi o çaldýklarýn?"
"Heç ...öyle iþte... kulaktan duyma þeyler çalýyorum iþte."
"Adýn ne senin?"
"Çoban Ali."
"Çoban Ali ne güzel.Bende Nazlý.Tanýþtýðýmýza sevindim Çoban Ali."
"Nazlý güzel ad; adýn gibi nazlýsýn sende. Öyle duruyon da..."



AYÞE KARAN



DEVAM EDECEK

Sosyal Medyada Paylaşın: