CENNET GÜLÜ ÖZGECAN'A

BU DÜNYADAN BÝR ÖZGECAN GEÇTÝ...
RAHMETLE VE ONA YAZDIÐIM ÞÝÝRÝMLE,
TOPLUMSAL BÝR BORÇ OLARAK ANIYORUM...

CENNET GÜLÜ ÖZGECAN’A;

Saplandý kalbime güzel gözlerin
Öyle melûl melûl bakma Özgecan!
Kim bilir ne oldu en son sözlerin
Yaþ olup gözümden akma Özgecan!

Zaten hayatýmýn yoktu neþesi
Felç oldu kalbimin anne köþesi
Ýcad olunmadan ahlak aþýsý
Dönülmez yollara çýkma Özgecan!

Ýster kapalý ol istersen açýk
Kaç yaþýndaydýn ki sen daha çocuk
Gözleri dönmüþle, sapýk ve kaçýk
Baþýný belaya sokma Özgecan!

Kurbaný olmana o bir kaç piçin
Aramak lazým mý neden ve niçin
Sarmýþ gül tenini kor için için
Gel de kurþunlarý sýkma Özgecan!

Tecavüz ve yakmak çok aðýr dile
Böylesi öldürmez hayvanlar bile
Ah nasýl kýydýlar sen gibi güle
Tut da kazýklara çakma Özgecan!

Var iken kollayýp gözlemek seni
Olur mu ecelle sözlemek seni
Neye yarar þimdi özlemek seni
Tabutuna duvak takma Özgecan!...

Kavrulmuþ naþýný görünce bu hal
Bilirim melekler eylemez sual
Resm etmez acýmý en büyük tuval
N’olur ciðerimi yakma Özgecan!..

Þimdi milyonlarca yürekte harsýn
Ruhunu Fatiha, dualar sarsýn
Hazan deðilsin ki, taze baharsýn
Cennetten mis gibi kokma Özgecan!...
........
Bulem hatun, 15/2/2014,Antalya
(Ýnsanlýðýn kusuruna bakma Özgecan)
Sosyal Medyada Paylaşın: