KEFİL

Diyaframý patlamýþ motor gibi diriliyor sabah
Yokuþun sýrtýnda ki silik suratlardan baþkasý deðil
Hep incinir yüreðim, duyabildiðim ah ve vah
Ýnsan bunlar ama…
Kendileriyle barýþýk deðil.

Dört köyü dört þehri aþmýþ dizlerinde dört yama
Dört çeker amele var isteyen var mý beyler
Bunlar katýr deðil beygir deðil lama
Jilet görmemiþler yüzleri gördükçe…
Kimisinin alnýnda çöl aslaný yazar kimisinde karo
Bir ekmek için canýný tezgâhta satan taþralý memo
Yokluðun iniþinde düþürdüðümüz rüzgâr…
Es bakalým… efil efil.
Koça binalarýn gölgesinde takatsiz cýlýz karýncalar
Müþteri bekleyen malkoç ayýlarý flamingolar
Geviþ getiren uzun boylu sarýþýn tayyare böcekleri
Bakmaktan ýramýþ, arýna gömülmüþ Anadolu
Eðil boynum eðil.
Doðuþtan patlamýþ hayat’a dair tekeri
Yol bozuk, düzen bozuk, vites tutmuyor… bir ileri iki geri
Baktým yüzüne kemiðe yapýþmýþ deri
Bu adaletse Adalet deðil.
Ýhtiþamlý arabalar, desti si kýrýk köpek bozuntularý
Bunlar yirmi dört ayar, çýkrýk azgýný mayalar
Geride vatan millet Sakarya diyen saf kan arýlar
Baktým yüzlerine Çanakkale
Kan akýyor sefil mi... sefil,
Bir lokmanýn hesabý derin bir mevzudur
Þair yüreðimden… Ve benden sorulur.
Umuda fener yakmýþýz sular elbet durulur
Biliyorum ki
Düzen kavramýndan geriye kalan
Ezil... Mehmet’im...ezil.
Sosyal Medyada Paylaşın: