Gün baþlayýp biterken, Özgür günlerimizi yaþamadan.. Birer birer mazi oluyor. Ümitsizlik bizim karýmýz deðil. Alacaklýyýz..
Özgürlüðümüzün, Hasretin ve mutluluðun.. Sevgi ve muhabbetin, Alacaklýsýyýz, bir darý bakide iadesinin. Bu Ýlahi Adaletin þ’eni. Bazý yüzlerin karanlýða büründüðü gün. Alacaklýyýz dünden ve yarýndan.
Atila Yalçýnkaya
Sosyal Medyada Paylaşın:
Atila yalçınkaya Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.