Yozgatlı Arif

Yozgat lý bir yiðit, adý Arif’ ti!
Vazifesi onun, öðretmenlikti.
Zaptiyeler gelip, evi zaptetti.
Aydýnlýk dünyayý, ona dar etti.,

Haberlerde çýktý suçludur diye
Duyunca kapýldým, kinle, öfkeye.
Oysa Arif adanmýþtý sevmeye
Yalancý dünyayý, kader dar etti.

Yogat lý bir yiðit, Arif’ ti ismi
Gazetede çýktý, siyah bir resmi,
Siyahlarda bile, nurluydu cismi.
Gördüðümde gücüm kendime yetti.

Geçiyor önümden, nurlu hayali.
Evlat hasretinin, varmý emsali.
Dayanmaya kalbin yoktur mecali.
Koskoca dünyayý bana dar etti.

Yozgatlý yiðitti, adý Arif’ ti.
Onun tek kusuru öðretmenlikti.
Zaptiye dört koldan, evi zaptetti.
Koskoca dünyayý, ona dar etti.

Gözleri doluydu, son gördüðümde.
Beyazlarý gördüm, saç tellerinde.
Kýzýnýn resmiydi birtek elinde.
Koskoca dünyayý, bana dar etti.

Masum yüzlü Arif yakar sinemi
Bir yazý tahtasý birde kalem-i
Gönülden sevdalý, dað gibi yürekli.
Buymuþ diyor bu sevdanýn bedeli.

Sosyal Medyada Paylaşın: