YARINA GİDİYORUM
Yüküm aðýr olsa da býrakmadým hiç seni,
Geçmiþteki “dünümle” yarýna gidiyorum…
Sen içimde yaþarken heba edip bir beni,
Þimdiki “bugünümle” yarýna gidiyorum…
Dermanýmý çalýyor umutsuzca beklemek,
Derdini derinimde sýr misali saklamak,
Býraktýðýn yarayý hiç durmadan yoklamak,
Ýmkânsýz “mümkünümle” yarýna gidiyorum…
Felek eðdi bir kere doðrultamam belimi,
Her bir yöne savurdu yel vurdukça külümü,
Tutup kýrdý körpecik filizlenen dalýmý,
Tek parça “bütünümle” yarýna gidiyorum…
Sonunu bilmediðim sebeplere sarýldým,
Görünmeyen kurþunla ciðerimden vuruldum,
Geçmediðim kentinin sokaðýnda yoruldum,
Dört mevsim “sürgünümle” yarýna gidiyorum…
Yere göðe sýðmayýp taþar oldum bendimden,
Öfkeme yenilerek düþürmedim indimden,
Saklý gizli deðil de ulu orta kendimden,
Verdiðim “ödünümle” yarýna gidiyorum...
Seyyal Tanýr / 09.02.2022
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.