Bir zamanlar mutluydum, Bir zamanlar huzurluydum, Seninle öðrendim hayal kurmayý, Seninle öðrendim hayatý, Seninle öðrendim gülmeyi, Seninle yaþadým seni,
Þimdi,epeyce uzaksýn bana. Uzakmýþýz artýk biz bize. Ne sen arýyabiliyorsun Ne de BEN. Uyurken yankýlanmýyor sesin kulaðýma, Duymuyoruz artýk birbirimizi.
Epeyce uzaklaþmýþsýn benden, Bense herþeyden. Yýkýlmýþ bir duvar gibiyim, Rüzgarda esen bir yaprak gibiyim, Dalým’dan koparýlmýþ bir gül gibiyim, Sanki solmuþ bedenim kurumuþcasýna.
ÞAÝR_MEMOO
Sosyal Medyada Paylaşın:
Şair_memoo Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.