SUSTUM

Ben anlatamadým ki, çaresizliðimi.
Söyliyemedim’ki "sustum"
Hiçbirþey olmamýþ gibi "sustum"
Konuþamadým anlatamadým mesala.

Uçurum kenarýnda bedenim.
"Git" veya "kal arasýnda düþüncelerim,
Birinci adýmda bitermiþ herþey.
Bir adým ilerim uçurum,
Bir adým gerim yaþamakmýþ...

Ben anlatamadým ki çaresizliðimi,
"Gitsemmi" "kalsammý".
Kalan bir benmiþim sanki,
Bu Koskocaman dünyada.

Hiç kimse anlamazmýþ oysa.
Herkes yaþayýnca anlarmýþ..
Düþerken anlarmýþ insan, insaný.
Ben düþerken anladým..!?

ÞAÝR_MEMOO













Sosyal Medyada Paylaşın: