NE İLE DOYAR GÖNÜL

NE ÝLE DOYAR GÖNÜL
Ne ile dolarsa gönül dünya da
Onu söyler Ýlahi Huzurda
Hüzün ile dolan gönül,
Gözyaþý ile ister,
Edeple bekler,
Ýncitmekten incinirsin ya hani
O halle teveccüh eder,,

Gönlünü Var edenin varlýðý
Rahmeti, Ýnayeti, tefekkürü ile var eden
Yok olmaz hiç bir zaman,
Hiç eder herþeyi,
Var eder herþeyi var edeni,

Bedenini açken doyurur,
Ne isterse ona yönelir,
Onu piþirir, onu bulur, onu tadar,
Onunla doymak için
Aný ona harcar, yoksa bulmak için
Elindekini harcarsýn,
Anlýktir herþey yer doyar,
Gönlünde varsa þükürle afiyet diler
Yoksa yediðini de hiç etmez misin

Aç olan bedenimiz gibi dönsek gönüllerimize,
Neyin açlýðý içinde sorsak bir kendimize
Önce varlýðýndan haberdar olsak,
Sonra teveccüh edip,
Eksiðini bilerek, ona yönelerek,
Ýkramý önce gönlümüze etsek,,
Gönlümüz doyunca, dil þükre doyar
Beden afiyeti ikram edenle dolar

Son ahval-i halde
Dil ile gönül bir olur,
Doyduðu, yada dolduðu ile
Þehadeti konuþur,
Yada ebedi kýyamete kadar
Varolandan yoksun kalýr.
Sosyal Medyada Paylaşın: