SON BAHAR
SON BAHAR
Yitik mevsimlere karýþtý son baharým,
Ardýmda kaldý bütün umutlar.
Koþar adým uzaklaþýrken hayallerim,
Sonbahara takýldý buruk yürekler.
Birer birer yitirdim sevdalarýmý.
Bir deli rüzgâr alýp götürdü benden beni.
Sonsuzluk âleminde ben, beni kaybettim.
Bir baþka zamana kaydý dilekler.
Baharýna sýðýndým kalan ömrümün sonunu düþünmeden.
Nasýl bilebilirdim; kim, beni nerde bekler
Bilmez ki ardýndan gelir
Baharý bekleyen bebekler.
Hüzün ve hazan dolu günlerde
Sararmýþ sayfalarda kalmýþ hatýralarým
Yorgun, bitkin ve bedbin hayaller ile
Þimdi mazide emekler…
Bu günden mendil sallarken atiye ömrüm,
Yorgun rüzgârlar üstünde koþarken ötelere
Sevgili; “Gel!” deyince soluk bir sonbahar günü
Yeni bir bahar beni bekler…
03.10.2018
Sosyal Medyada Paylaşın:
Yahya Cumhur TAPCI Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.