Sustum... Hem de içimdeki çýðlýk þýðlýk haykýran çoðunluða raðmen Öyle avazýnýn çýktýðý kadar baðýrana raðmen sustum Benim suskunluðum konuþacak bir þeyimin olmadýðýndan deðil. Beni anlayacak seviyeyi bulamadýðýmdan gelen suskunluk Konuþmak isteyipte uzaklaþtýðýmýz þeylerin suskunluðu Ne zaman konuþmak istesem hep yutkunur yine susarým Anlayacak kiþilik bulamama korkusu bu suskunluk Ýçimde kocaman dað olan kalabalýk dökülmek bilinmek istiyor Hey hat Anlaþýlamamaktan bilinememekten korkan bir suskunluk Acý bir tebessümle yutkunduðun deðerleri söyleyememe Buna ister kaybetme korkusu deyin isterseniz bilinememek kaygýsý Acýlarýmý ,kaygýlarýmý içimde ben hazmederim deyip sustum Karþýmdakine yük vermemek için içime attým attým ve sustum Ben acý çeksem de üzülsem de kýrýlsam da ben çekeyim deyip sustum Ýçimdeki acý çýðlýklara raðmen Derin yaralara raðmen sustum Hasýlý bütün deðerlerin kaybolma korkusuna raðmen sustum
Sosyal Medyada Paylaşın:
mehmet talip bilgil Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.