GAZEL
GAZEL
Herkes çok þey bilir de anlamaz hiçbir þeyden
Eþkýya, hakký yokken hep niyaz eder peyden.
Anlamazmýþ tok olan nice açýn halini,
Çalýþmayan kimseye ödül gelmez bir beyden.
Aðalýðý sevenler “ bir baþ ” oldu baþýma,
Herkes bir baþ olunca, hayýr gelmez bireyden.
Demokrasi pîrimiz hastalandý yeniden,
Dermaný var; bu millet çekinmez hiç bir reyden.
Siyasetle görülür bir ülkenin varlýðý,
Köklü çözüm olmuyor görülüyor yüzeyden.
Paylaþmakla olur bak sorunlarý halk ile,
Karadeniz halký var destekliyor kuzeyden.
Güneydoðu halkýna öðret doðru olaný,
Göreceksin o zaman yürek gelir güneyden.
Yazýn fýndýk bahçesi dolar fýndýkçýlarla,
Harmanlara getirip boþaltýrýz bir heyden.
Dostumuzla her zaman dost kalýrýz ebedî.
Düþman için kýlýcý geçiririz bileyden.
Ýnsaný biz severiz Allah yarattý diye,
Hoþlanmayýz, haramdýr sarhoþ eden þu meyden.
Tarafsýzlýk ne demek hakikat durur iken,
Bir gün hesap sorulur bîtaraf olan reyden.
“Haksýzlýk karþýsýnda susan dilsiz þeytandýr.”
Diyor yüce dinimiz, dinle bir de þu neyden.
Aile hayatýmýz milletin temelidir,
Soysuz olan ne anlar þimdi gelin - güveyden.
Dilimiz hep yabancý kelimelerle doldu,
Þikâyetçi olup da bahsederiz “okey”den.
Dilde sadelik diye kýsýrlaþtý dilimiz,
Þimdiki çocuklarýn baðýrtýsý “oley”den.
“Aðzý olan konuþur” anlamaz söylenenden,
Þimdi sorarlar bana bahsediyorsun neyden?
28. 05. 2005
Sosyal Medyada Paylaşın:
Yahya Cumhur TAPCI Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.