-ý-
Kimseler bilmemeliydi adýný.
Seni kendime saklamalýydým sadece.
Çekilip sessizce bir köþeye
Boynumu düþürüp yana
Saçýndan sakalýna
Parmak uçlarýmla sevmeliydim usulca.
Þiirlere bile sýr vermemeliydim
’Yüzünün yüzüme benzediðini’.
Duyduðum her þarký seni anýmsatmalýydý
Ve ben avaz avaz
Senin için eþlik etmeliydim,
Kendimden geçercesine.
Ama kimseler duymamalýydý sesimi.
Seninle uyumalýydým yýldýzlarý sayarken.
Sana diye uyanmalýydým her sabah,
Çatýda ötüþen martý sesleriyle.
Beðendiðin yana tarayýp,
Omuzlarýma senin için düþürmeliydim saçlarýmý.
Kahvemi yudumlarken,
gözlerinden içmeliydim duymak istediklerimi.
Seninle konuþur gibi sohbet etmeliydim
Balkona gelen serçelerle.
Ama kimselere bahsetmemeliydim
Kürek kemiðimden öptüðünü.
Sana diye yolculuða çýkmalýydým
Tüm zorluklara raðmen yorulsam da
Takatim kesilse de
Bir kaldýrým kenarýnda,
Susmalýydým sarýlmalarýmýzý/kavuþmalarýmýzý.
Ýçime iþlendiðin gibi korumalýydým renklerini
Kendime biriktirip
Sadece bana çoðaltmalýydým seni.
Sandýk lekesi olsan bile
Gözyaþýmla temizlemeliydim
Sana olan kýyýlarýmý.
Ama herkeslerden gizlemeliydim anlamýný.
-ýý-
Olmadý, yapamadým.
Sýðmadýn.
Taþtýn
Döküldün
Yüreðimden
Dilimden
Kalemimden.
Ulu orta
Baðýra çaðýra
Avaz avaz anlattým
Seni, beni, sevgimizi.
Þiirlere bile sýr vermemeliydim
Kendime saklamalýydým seni.
Böyle ölmemeliydim þimdi.
ely
dörtþubat.