***Bendeki benler****
-I-
Bir ben yoktur benim içimde;
Bazen bir tren vagonunun penceresinden,
haþmetli daðlarýn karlar altýndaki zerafetini izleyen,
bir çift gözün derinliðindeyim ben,
Bazen akdenizin yaz sýcaðýnda,
ikindi vakti kýzýl ufuklarý içine çeken
bir kalbin serinliðindeyim ben.
Son baharda kasvetin koynunda salýnan,
acý rüzgarlarýn yüzünü kestiði dalýndan kopan bir yapraðým,
Ýlkbaharda yaðmurun ardýndan sevda kokan topraðým.
Bir hicran kuþunun bakýþý, kalbinin hüzünlere akýþýyým ben...
Bir ben yoktur benim içimde;
Bazen mendil satan bir yetim çocuðun,
yüzünü buruþturarak aðlamasýyým,
Bazen de her þeye raðmen derdin kýyýsýnda,
yarýnlara ümit baðlamasýyým ben.
Bitmeyen bir öyküyüm,
Aþýklarýn elinde kýrýk bir saz,
Türkülere dökülen hisli bir söz,
Turabýn kalbinde yürüyen bir iz,
Nokta-i Suveyda da bir çift gözüm ben,
Bir ben yoktur benim içimde...
Ýbrahim Vedat ÇARPAR
Sosyal Medyada Paylaşın:
İBRAHİM VEDAT ÇARPAR Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.