SON SÖZ...
Gönlüm gibi kapandý güneþin gülen yüzü,
Kýþ düþtü zamanýma, gece oldu gündüzü.
Yaðmur, fýrtýna ve kar; yokuþ ettiler düzü,
Kimler ne derse desin, O söyledi son sözü.
Yapraklar silkelendi, savruldu sola saða,
Kimi sindi bir yere, kimi girdi topraða.
Mevsimler boyun eðdi, kýþa verdiler güzü,
Kimler ne derse desin, O söyledi son sözü.
Daðdan indi ovaya kar kapladý her yeri,
Ne uçak, ne araba gidemedi ileri.
Kim bu emrin hâkimi; herkesin gördü gözü,
Kimler ne derse desin, O söyledi son sözü.
Denizlerde bir þiddet, dalga çýktý havaya,
Kýyýya vurdu balýk, tek tek düþtü kovaya.
Tabiatýn dengesi anlatýyor bu özü,
Kimler ne derse desin, O söyledi son sözü..
Fatih-ÝST.
Enver Özçaðlayan
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.