YOKLUĞUNU BORÇ SAYIYORUM
Kalp deðil mi sevmesini bilen
Aþk deðil mi acýlar çektiren
Tutuldum kara sevdaya yok gören
Nereye gittiðini bilmeden
Vurgunum hayatýmýn bahar çiçeðine
Gönlümün serasýnda solmayan güle
Ýstigre içinde saklý inci gibi deðerine
Paha biçemez kimse
Benimle yaþanmýþsa benimle bitmeli
Varlýða yokluða zorda olsa katlanmalý
Kimseye minnet ve tenezzül etmemeli
Esaretten uzakta sabýrlý olmalý
Hayat nedir ki yar bilirmisin
Yoðun bakýmda yatan hasta gibidir
Makineye baðlanmýþ kurtulmak ister
Çizgi çizgi geçen ömürden umut dua bekler
Son dileðim ne olsun deseler aklýmda sen
Duymasam da hissederim sevgini gýyaben
Masumiyet samimi üzüntü ile af dilersen
Bir nefes belkide bir kýpýrtý belirir içimden
Su verin bana su içinde aþk olsun
Kana kana içeyim caným saðol sun
Merhametine sýðýnýp huzur bulduðum
Günlerimi yokluðana borç sayýyorum
Sosyal Medyada Paylaşın:
yazar ahmet huy Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.