Yankım sesimden ala

Fýsýldasam da dönermisin geri?
Çok güçlü deðilim,
Düzen yordu bir fasýl.
Baðýrmak istemiyorum,
Ýçimde düz karýnlý hamileler var
Ceninleri yabanýl.

Uçurumun kýyýsýndan uçursam seni,
Fýrlatsam içimden söküp,
Düþer misin benden önce?
Yarýk derin, duvar çetin...

Eskiden,
Korkardým bu uçurumda durmaktan
Aksimi duymak için bile
Üstünde
Yere çakýlýþ provalarý,
Altýnda
haraþo örgü kalabalýk…

Seslensem,
Bana benim sözlerimle dönmeyeceksin korkarým…
Çarptýðýn duvarýn tepesinde sýrnaþýk üveyikler,
Eteðinde balina cesetlerinden sökülme amber tarlalarý,
Sýrtýnda týrmanan tenha çocuklar
Avuçlarýnda birer beyaz silgi,
Ucu karalýk...

Ya - yine- duyamazsam sesleniþini
Dönemezsen geri...
Bu ilk deðil,
Gizli müþtekilerin girmiþti koluna evvelsi...
Gömülmüþtün bir yarýða,
Deneysel uzanýþlar sonuçsuz,
Lal kalmýþtýn.
Failin belirsiz.

Ses verip bana karþýdan
Hayat gibi, sehven kanunsuz…
Týpký benden çýktýðýn gibi,
Çocuk…
Ya da az benzeþi.
Hatýrlatýr mýsýn kulaðýma
Duvarý, uçurumu, kendini,
Beni.
Yankým, sesimden ala ses ver
Bir kere
Uçurum, sessizlik kadar soðuk...

31.01.2022
Sosyal Medyada Paylaşın: