Göz pýnarlarým kurudu artýk Acýlarýmý kefenle sarmaktan Vurdu iblis tenime sindi kokusu Ýki çay içtim soðuklum dinsin diye Kýrýk bir kalp vardý öyle ki Kalbimde binlerce yükün aðýrlýðý Bir ben susmadým Birde felek Her yerimi yaktýlar Karanlýktan göz perdelerim dahi kapandý Aydýnlýkta Vurdular yine yüzüme Her yerim hançer izleri Çenemi sustursunlar diye Vatan diye haykýrdý düþüncelerim Vatan saðolsun Sýrtladý yiðit gönlümde koca bir pýnar gibi Bir tek ben kaldým Çýkardý bir Kurt bataklýktan beni Sardý yaralarýmý kelimeleri dahi yetersiz kalýrdý Çekilirdi parmaklarýnýn ucundaki sýcaklýk Ve etin tenine deyiþi Sonunda unutulmuþtu göz pýnarlarým karanlýktan
Sosyal Medyada Paylaşın:
Timucin_23 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.