GÖBEK ADIM SEVDAYDI...

Sevginin kimsenin semtine uðramadýðý zamanlardý,
Benim sokaklarýmda hatmi çiçekleri....
Buram buram aþk kokan,
Gonca güllerim vardý...
Deremedim...
Boydan boya ýssýz ruhumun,
Sevda kilimi olmuþ köþe baþýna,
Kimsecikler yoktu...
Seremedim....Kucak dolusu gülüþlerimi,
Buket buket yapýp da,
Dönüktü sýrtýnýz,
Veremedim...
Öfke çanlarý çalýyor þimdi aþk otaðýmda...
Bir deli hüzün býraktýnýz dimaðýmda...
Ömürlük aþklarýn tadý damaðýmda...
Emilmiþ acýlar kursaðýmda...
Kan gülleri ektiniz bahçeme...
Birer birer özenle...
Ince bir nüanstým halbuki,
Bir ebruli detaydým gökkuþaðýnda...
Hint fakiri yüreðim bu aralar,
Sormuyorum kalbimi kim aralar?
Sözlerim vardý benim oysa aþka dair,
Hiç bir lügate sýðmazdý...
Ve hiç bir muhayyile almazdý...
Ýliklerime kadar sustum...
Diyemedim...Bir mevtayým þimdi Zincirlikuyuda,
Prangalý bedenim boydan boya,
Hissiz,donuk musallada...
Son yolculuðuma uðurlanýyorum...
Aslýnda hiç gelmediðim dünyadan..
Aðlamayýn sakýn ardýmdan...
Sahte gözyaþlarý isteseydim...
Ben de geçerdim kalbinizdeki karanlýk koridorlardan...


Kayýt Tarihi : 8.5.2020 20:31:00©
26 Ocak 2022 Çarþamba - 22:35:06

Sosyal Medyada Paylaşın: