KOŞUYORUM AĞIR AKSAK BİLMEDEN

KOÞUYORUM AÐIR AKSAK BÝLMEDEN

Gönül baðýmda çiçekler açar her bahar her mevsimde
Yaz kýþ demeden fýþkýrýr derinlerden
Koþar durur deli rüzgâr,
Koþar dururum bilmeden neden niye…
Yanaklarýmý okþar yumuþak serin elleriyle
Bazen sýcak kucaðýnda avutur beni
Alýp götürür yepyeni hülyalara
Ben koþar dururum ardýndan
Aðýr aksan rüyalarýmda…

Nedendir koþarým yýllardýr
Yürüyor zannettiðim çömez günlerimde
Adýmlarým yarýþýrken benimle
Bacaklarým dolanýr birbirine
Nefes nefese kan ter içinde kalýrým
Sakin sakin yürüdüðümü zannederken
Meðer farkýnda bile olmadan
Koþuyormuþum…

Neden niçin
Bilmiyorum…
Sükûnet içinde yürüdüðüm yollarda
Ýçimdeki fýrtýna yerimde komuyor beni
Ardýmda býrakýp herkesi, her nesneyi
Yürümüyormuþum meðer
Koþuyormuþum…

Sonra kýzýyorum kendi kendime
Konuþuyorum ulu orta,
Her yerde
Neden diye…

Meçhule giden ömrümün failini arýyor gibi
Yollarý adýmlýyorum karýþ karýþ…
Aþmalýyým bütün engelleri yola koyulup
Yürüyorum aðýr aðýr kendimce
Ama ben bilmeden farkýnda olmadan…
Koþuyormuþum…

Yüreðimin derinliklerinden gelen bir ses
Beni bu yollarda koþturan
Yavaþ yürümelisin diyen aklýmla
Bu uçsuz bucaksýz yollarda
Yýllardýr koþturan gönlüme
Söz dinletemiyorum.
Koþuyorum…

Sessiz sakin yürüdüðümü zannettiðim
Bu þehrin sahilinde
Yürümüyormuþum meðer
Koþuþtururken tozlu yollarda
Birer birer ardýmda kalýyor kiþiler, nesneler

Yürüdüðümü zannederken
Sahte kaldýrýmlarda ben,
Aðýr aksak bu þehrin sahilinde
Bilmeden neden niye
Uzayýp giden bir meçhule
Koþuyormuþum…

27.10.2015


Sosyal Medyada Paylaşın: