İNSANLIK ERİYOR

Kalpte sevgi, saygý kalmamýþ,
Sular hendeðine dolmamýþ,
Eðitim öðretim olmamýþ,
Ýnsanlýk sessizce eriyor…

Yaralýya yardým edilmez,
Fakire hiç el uzatýlmaz,
Delinin derdiyse sorulmaz,
Ýnsanlýk sessizce eriyor…

Çarpýp çýrpmalar gaye olmuþ,
Haram kazanç keseye dolmuþ,
Güllerse açýlmadan solmuþ,
Ýnsanlýk sessizce eriyor…

Cesur kuþlar yüksekten uçar,
Ýnsanlar birbirinden kaçar,
Nazlý yârim yaramý açar,
Ýnsanlýk sessizce eriyor…

Soba yanmaz, ocaklar tütmez,
Çobansa sürüsünü gütmez,
Yapraksýz dalda bülbül ötmez,
Ýnsanlýk sessizce eriyor…

Susarsa gül bülbüle küser,
Rüzgâr ise ters yönden eser,
Zengin fakire yardým keser,
Ýnsanlýk sessizce eriyor…

Evin barkýný açan olmaz,
Halin ne diye soran olmaz,
Derdine kimse çare olmaz,
Ýnsanlýk sessizce eriyor…

Çocuklar aç; ekmek, aþ ister,
Ýnsan nefsin peþinden gider,
Esas þerri kendine eder,
Ýnsanlýk sessizce eriyor…

Tuttuðum dal eline gelmiþ,
Ýnsanlýk yüreðimi delmiþ,
Dost bildiklerim bana elmiþ,
Ýnsanlýk sessizce eriyor…

26.01.2022
Yozgat
Sosyal Medyada Paylaşın: