GÖNÜL ÜŞÜMESİ

GÖNÜL ÜÞÜMESÝ

Senden sonra...
Git gide artýyor yalnýzlýðým...
Aç, biilaç...

Kitaplýktaki kitaplar teker teker terk ediyor beni.

Sazlýklara akýn akýn konan sýðýrcýk kuþlarý,

Blürden çýkan yanýk sesli feryat,

Kürt daðýnýn koynunda kokan kekik kokularý,

Ýnce belli bardakta buðulanan çay buharý...
Teker teker terk ettiler senden sonra.

Uyku,
Terk etti beni,
Gün, bastý basacak.

Yalnýzlýk...
Uzun bir gönül üþümesi olsa gerek!.. anladým.

Þimdi usulca akýp gidiyor keder, gözlerimden.

Kulaklarýmda çýnlýyor hâlâ,
Terk etmeden önce söylemiþti annem,
Küçükken, düþüp dizimi kanattýðýmda, -Geçer, geçeer!...

-Bu da geçer diyorum, kendi kendime,
-Üzülme...

Susarak konuþuyorum artýk!..
Dudaðýmýn kenarýnda, mahzun birkaç kelimeden gayrý birþey kalmadý.
Terk ediyor cümleler beni...

Elimi siper edip alnýma,
Kýsarak gözlerimi öyle bakýyorum geleceðe,
Geçmiþim de terk etti beni...

Tabla da duran sigaraya derin bir fýrt vururken duydum.
Mahallede, belediyenin anons hoparlörü, bir caný uðurluyor sonsuzluða,
’Can’ dediklerimdendi, uzaktan tanýrdim dogrusu...

Anladým, "sâlâ" da terketmiþ beni.
Belediye anonsu neyime yetmiyor sanki!

Her gün biraz daha artýyor gidenler, terk ediyor dost bildiklerim...
Sen gibi.

Git gide artýyor yalnýzlýðým,
Senden sonra...
Terk ediyor beni aklý selim düþüncelerim.

Ne çocukluðum kaldý benimle,
Ne annemin teselli dolu sözleri.

Yalnýzlýk,
Uzun bir gönül üþümesiymiþ
Þimdi daha iyi anlýyorum.

Ruhumu otayan dualarým var sadece beni terk etmeyen.
Bir de hayalimde çehren,
Bir nebze azaltýyor üþümüþlüðümü.

Ümidim yok yine de, çýkaramaz gönül yalnýzlýk kýþýný,
Gel!..

Gel!..
Soðuktan öldürme beni.

Arif Sami Ýðde.
Sosyal Medyada Paylaşın: