MAVİ YELKENLİ GEMİLER
Çocuksu düþler kurardým
pembe bulutlara saklý
Uçurtmalara adýmýzý yazardým
Umutlarým kadar renkli
Uykularým bölünürdü bazen
küçük masum hýçkýrýklý
Ya sanaydý tüm adýmlarým
Ya adým bile atamazdým
Sarý saçlý bebeðim,beyaz tavþaným vardý
arkadaþlarýmla hiç paylaþamadýðým
Çocukluk anýlarýmdan kendime aldýðým
Ardýndan;
Yorgun yýllarýmý yüklenip giden
mavi yelkenli gemiler kalkardý bu limandan
Mendiller sallardý düþlerimdeki melekler
Kanatlarý benim yüreðim gibi kýrýlgan
Açýk denizleri dolaþýrdým gerçekmiþ gibi
Ya senin olduðun bir limana demirlerdim
Ya, seni arayarak okyanuslar gezerdim
Per periþan
Ama gemilerin yelkenleri hep maviydi
Denizler gibi,gökyüzü gibi,sen gibi mavi
Umudumun rengiydi çünkü maviler
Uçsuz bucaksýz özgürlüðümdü
Kaçýp gelen,en siyahi geceden
Gözlerimin uzanabildiði kadar sonsuzluktu
Seni taþýrdý hayallerime her gece uzaklardan
Beni getirirdi sana dalgalý denizlerin kollarýndan
Mavi yelkenli gemilerim
Sorgusuz,sualsizdik...
Uzat ellerini dokun mavilere,hiç deðilse sen
Ben çok oldu vazgeçeli,enginlerden
Yasemin Göksel
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.