YARA'YI DA SEVERSİN
Sevmek için sebebe ihtiyacýn olmaz ki,
Mesafeyle açtýðý "ara" yý da seversin…
Boþa koysan doldurmaz, dolusu da almaz ki,
Baðrýnda býraktýðý “yara” yý da seversin…
Derman bulur sözlerin gözlerine bakýnca,
Leblerinden süzülüp can evine akýnca,
Aþk ateþi gönlünü usul usul yakýnca,
Tutuþturup kaçtýðý “çýra” yý da seversin…
Saklý kalsýn kalbinde herkesle sýr bölünmez,
Karþýlýk beklemez aþk, sevmese de silinmez,
Öncelik listesinde kaçýncýsýn bilinmez,
Gönlünde yer verdiði “sýra” yý da seversin…
Baharda bülbül gibi çocuksu hevesiyle,
Bedeninde çýrpýnan yorgun can kafesiyle,
Yaradan’a sýðýnýp o son ayar sesiyle,
Yürekten fýrlattýðý “nârâ” yý da seversin…
Fani dünya içi boþ abartý afakidir,
Lâkin tek gerçeðimiz duygular hakikidir,
Ölüm ömrü bitirir,kalan sevda bakidir,
Nereyi yurt etmiþse “ora” yý da seversin...
Seyyal Tanýr
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.