ANADAN OĞULA MEKTUP

Evladým, gururum, ey ciðerpârem !
Sen gittin gideli yüzüm gülmüyor
Sözüm geçmez oldu gözüm yaþýna
"Dur diyorum artýk" lâkin durmuyor.
Ben seni, ne ümitlerle büyüttüm
"Hu, Hu deyip" ninnilerle uyuttum
Gözyaþlarým üzerine akýttým
Senden gayrý kimse halim sormuyor.

Bir selamýn gelse mesut olurum
Evlat kokusun’ yen’den alýrým
Gitsen de Fizan’a arar bulurum
Lakin, vah! karlý daðlar yol vermiyor.

Artýk bu hasrete sabrým kalmadý
Dertli gönlüm burda murat almadý
Ah, nidem ki, anan sana doymadý
Evlat, ana birbirini bulmuyor.

Dünya bana zindan olmadan evlat
Sen imiþsin meðer kol ile kanat
Olsa bir taraf Nil bir taraf Fýrat
Sen olmadan yürek asla dolmuyor.

Gel... Gel ki yüzüne olayým meftun
Gözyaþým dinmiyor gönlüm olmuþ hun
Hayalin yaþasa gönlümde hergün
Basarým baðrýma, elim ermiyor.

Nuri Baþ.
Sosyal Medyada Paylaşın: