YARAMIZ PAS KOKUYOR / BİZİM
Dokunmayýn kederimiz aþmýþ en yüce daðý
Yaramýz pas kokuyor yanar canýmýz bizim,
Koparýlmýþ olsada düðüm düðüm her baðý
Aman diyene yine akar kanýmýz bizim.
Biz sevdasý göðsünde korla dövülenleriz
Acýyla sarmaþ dolaþ boynu bükülenleriz
Ýsmimiz anýlmadan sessizce ölenleriz
Kalabalýk içinde boþ her yanýmýz bizim.
Geçeriz karanlýðýn içinden bükülerek
Akýp gideriz berrak su gibi dökülerek
Dilimiz mühürlense kalbimiz çözülerek
Baðrýmýzda basýlý her taþ anýmýz bizim.
Biz ki hayat yolunda hep yokuþa koþanýz
Bir adýma bir ömrü, bir nefeste aþanýz
Tek damla göz yaþýna derya deniz taþanýz
Varla yok arasýnda sýrdýr tanýmýz bizim.
Kor oluruz ateþin süzülürüz koynunda
Ýnce bir ip gibiyiz kendimizin boynunda
Kaybýnda ziyaný yok bu kader oyununda
Zinciri kopmuþ gurur tek þeytanýmýz bizim.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.