AL GÖTÜR BENÝ SONSUZLUÐA Tut ellerimden, ne olur; Al kaçýr beni uzaklara... Bak fýrsat yaratmýþ Tanrým, Her taraf bembeyaz karla kaplanmýþken Kirli topraða deðmesin ayaklarým, Ne olur tut ellerimden Al kaçýr beni bu yerlerden, Sakýn durma! Þehrin hatýrýný sayýp iki kadeh atmak için meyhanelere girme. Sakla ne olur beni Senin, Koskoca daðlarýn var Ovalar seninle çiçeklenir Bu nasýl bir güzellik, Tertemiz nasýl kaldýn söyle bana,, Ocak baþýna baðdaþ kurmuþ oðlan, Kirlendi artýk bu dünya Çýkar beni buradan Ellerimi böyle tut Ya da sadece çek beni içine Milyonlarca þehrin gürültülü sokaklarýndan sakla beni Çýkar beni buralardan! Beni gözlerine al. Yýldýzlarýn altýna götür Bir gecelik ufkun sýnýrýndayým, Ýçime dökülen gözyaþýnýn kenarýndan Çýkar beni buradan! Seni seviyorum Al beni karanlýk gecelerin içinden Gözlerinin gördüðü yere Cennette rüyanda. Sonbahar mevsiminin çýplaklýðýnda. Götür beni sonsuzluk alemine... Cem
Sosyal Medyada Paylaşın:
Cemil Ateş Şiir Yazarı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.