YOL

Sevgi kanadým benim, uçtum gönül þehrine
Rüzgarýn kollarýnda yolum sahraya doðru.
Pýnar oldum, çaðladým; vuslatýn aþk nehrine
Kader yelkenlerini açtý deryaya doðru.

Nefsim daðlardan aðýr, tenimdem daha yakýn
Ruhumun aklýðýna bin cürüm eyler akýn
Talkýn verdim gönlüme, ahdinden dönme sakýn
Alýnan her bir nefes mutlak semaya doðru.

"Min salsalin kelfahhar’’ fýrýnýnda piþerek
Zelle, ecrin çekmeðe bu fenaya düþerek
Ýki yüzyýl firkati sabýr ile aþarak
Seyr u sülûk eyledim, ol ev ednaya doðru.

Her cemâl Leyla bana, Leyla’da sýrr-ý Mevla
Ýki gören gözdense bini bir gören evla
Sûretinde Züleyha, sîretinde Süheyla
Makam-ý Yusûfîlik kutlu rüyaya doðru.

Bu kýrýlmýþ gönlümü Beytü’l Makdis eyleyip
‘‘Kâbe kavseyn’’ burcunda terk-i nefis eyleyip
Hilâfetin tahtýna aþký reis eyleyip
Aþk þemþiri elimde koþtum Kisra’ya doðru.

Ruhum senden, can senden kalýp toprak bedenden
Bende beni sen ettim, rücu ettim ben benden
Bu kâinât oluþtu bendeki eksilenden
Hep’ten hiç’e yürüdüm ‘‘usri yüsra’’ya doðru.

Hakk’ýn tekvin sýfatý, o da toprak anadýr
Ýsim, resim, can, ceset hem þekil hem manadýr
Bu mekâna geliþ ki mutlak imtihanadýr
Yola revan deminde gidiþ ukbaya doðru.

Semt-i Esmâ makamý bir yüce sýrr-ý ikrar
Ene’l Hak sözün diyen dâra düþse ne çýkar
Zerre gelip cihana, kürre olup gitmek var
Bizim zikrullahýmýz ismi Kübra’ya doðru.

Cennet - cehennem beri, ötesi canan yurdu
Anlayana Kur’an’la, habibiyle duyurdu
O makama layýk kul, inþirahta buyurdu
Berzahtan geçip gider mülkü bekaya doðru.

Yörükoðlu burada, perdesiz akar zaman
Yedi kapý ardýnda yolcu bekler bir liman
Umman katreye döner, katreler olur umman
Dilde bütün sözcükler hamd ü senâya doðru.

........................ Turgut YÖRÜKOÐLU / ÝMAMOÐLU



Sosyal Medyada Paylaşın: