Gün doðarken þehrin üstüne Karabulutlar terk eder gündüzü Ufukta tatlý bir kýzýllýk uzatýr baþýný Tepelerden ince bir ýþýk süzülür yeryüzüne Kara deniz laciverte dönüþür Gün doðarken þehrin üstüne Yeryüzünde canlanýr hayat Metal sesleri insan seslerine karýþýr Oradan oraya koþuþur insanlar. Gün doðarken þehrin üstüne Yepyeni sevgiler, sevgililer oluþur Dost meclislerinde Kuytu bir köþede buluþur. Eþ, dost, arkadaþlar, Günün aydýðýyla gülüþür… Gün doðarken þehrin üstüne Canlýlar paylarýný bölüþür… 23.10.2015
Sosyal Medyada Paylaşın:
Yahya Cumhur TAPCI Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.