Pazardan aldýðým kabaðýn tadýný vermiþti bu hayat bende, çokça ölümü düþünür olmuþtum Çocukluðum mu güzeldi yoksa acýlar mý yetiþemedi çocukluðumuza hiç bilememiþtim Böylece sýkýldýðým bu günlerde sigaram da çabuk biterdi O pis acý tütünden sarmaya baþladýðým gibi hayatýmdaki insanlara da sarýyordum Bazen de ölümü öylece düþünedururdum O tütünden içime çektiðimde genzim yanardý Çoðu zaman hayatýma soktuðum insanlarý düþündüðüm dede öyle Kabaðýn da tadý yoktu bu günlerde yemek yesem ne ki, üstüne þöyle bir duman çekemeyince bu sigaraya zam yapanýn var ya taa neyse…
Sosyal Medyada Paylaşın:
ragıp aktaş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.