DÜŞ

Belki bir gün bende yaðmurlarla geleceðim sana,
Akþamýn alacakaranlýðý çökerken gündüzün üzerine,
Özlem yorgunluðunun yakýp da geçtiði bir vakit ýslanacaðým kollarýnýn arasýnda…
Seni dolduracaðým içime,
Akþamýn sessizliði sarýnca dört bir yaný;
Sen olacaksýn yalnýzca etrafýmda…
Bir sahil köþesinde, bir sokak lambasýnýn altýnda,
Yýldýzlar parlayacak yukarýdan bize, göz kýrpacak;
Ardýndan biraz daha ýslanacaðýz saðanak yaðmurda...
Aþk sarhoþluðuyla hissetmeyecek, doyasýya bir birimizi yaþayacaðýz;
Sabahýn er saatlerine kadar…
Ardýndan gün tamamýyla aðaracak, insanlar dolduracak her yeri,
Ve o vakit ayrýlacaksýn kollarýmdan…
Yaðmur durmuþ, güneþ açmýþ;
Her þey gecenin içinde düþ olarak kalmýþ olacak…
Sosyal Medyada Paylaşın: