bazý geceler o kadar uzuyordu ki
gün yüzü göremem diye korkuyordum sebahat
rüveydaya sor inanmazsan
karanlýðý aklayacaðým diye akla karayý seçiyordum ha bire
ha bir de yumuþatýcý
rüvoþun elleriyle
yokluðunda neler çektiðimi bilme sakýn sebahat
ahýný alýp
verirken son nefeste
iki el
bir yordamla
boðdular göð kafeste
velhasýl,
sensizlik hiç yaramadý
yaram azýnca sebahat
sen
siz olunca hep
sendeydi o kabahat
ah kaþlarýndaki yay’a devriye olduðum hatun
ah omuzlarýmdaki küreðe kimler asýldý bi bilsen
sabahlar uzak
her nerede akþam
-üstünü üst üste giysem