GÜNEŞİ BEKLEMEK

Neler düþtü gözlerimden bir bilseniz.
Akýp giden gözyaþlarýmla.

Mutluluðun rengi mi desem.
Yoksa yüreðime tutunamayan,
Hayallerim mi.

Ve ne acýlar kondu,
Oturup göz bebeklerime.
Davetsiz bir misafir gibi.

Neler geçti ömrümden,
neler, neler.
Aldýklarýyla gidip,
Býraktýklarýyle kalanlar.


Yaþadýkça örseleyip,
Çoðalttýlar,can kýrýklarýmý yüreðimde.
Büyürken içimde ukdelerim,
Birer birer.


Ne çok mutluluk düþtü kalbimden bir bilseniz.
Ýnandýðým sevgiler mi desem,
Yoksa,can çekiþmeleri mi duygularýmýn.
Yaþarken aldanýþlarým.


Ama benim yinede yarýnlarým vardý,gecemin arkasýnda.
hayata tutunduðum aydýnlýklarým.
Bilinmeyen zaman olsa da göremediðim.

Olsun.
............

Bir nefesim var  ya bende,
Bir de,umutlarýma sarýlýp güneþi bekleyiþim...


Gülseren MORKAN


Sosyal Medyada Paylaşın: