Bekarlýða sultanlýk diye diye her biri
Evliliðe göz atar, otomatik kadýnlar.
Peþinden adým adým, koþuþturup bir yürü
Ýzine zehir katar, otomatik kadýnlar.
Nazýn biri bin para, istemeye gidersin.
Ayaðýný diretir, boþa ýsrar edersin.
Düþünelim derlerse öyle boþ boþ bakarsýn.
Kapýyý yüze örter, otomatik kadýnlar.
Gönlü olup he derse, Bülbül gibi þakýrsýn.
Evlerini yol edip, kilim gibi dokursun.
Sakýn bir gün unutma, þaþý gibi bakarsýn.
Körlükten daha beter, otomatik kadýnlar.
Nikahýn kýyýlmadan besideki balýsýn.
Geçmiþte gelecekte, yaslanacak dalýsýn.
Her rüzgar esmesinde bulutunda dolusun.
Gönlü fýrtýna yutar, otomatik kadýnlar.
Koluna bir takarsa, evliliðin ipini.
Çifte kandil kâr etmez, beðenmez el tipini.
Çil çil altýn da olsan, boþaltsan da küpünü.
Seni bakýrla tartar, otomatik kadýnlar.
Hatýrlama bakalým, evliliðin gününü.
Yüzünü bir astýrýr, deðiþtirir yönünü.
Üç gün bekar kalýrsýn, beklersen gün sonunu.
Üstüne surat örter, otomatik kadýnlar.
Ýstemez evlenirken ne kayýn ne kaynana.
Menzili uzun olsun, gelmeyelim yanyana.
Ýsyaný sade buymuþ, duyursan duymayana.
Dilleri boyum kadar, otomatik kadýnlar.
Unutmazsa Yaradan, kalýrsa bir de gebe.
Sanýrsýn dört yaþýnda, hareketsiz bir bebe.
Yürü desen gez desen, göstermez ki bir çaba.
Eli karnýnda yatar, otomatik kadýnlar.
Günleri birer birer sayýp tüketir ayý.
Hazýr gelir önüne, hem yemeði hem suyu.
Bellidir bebeðin cinsiyeti ve boyu.
Aðzý karnýna sürter, otomatik kadýnlar.
Bir sevgi uyanýr ki kadýnýmýn döþünde.
Her gün kayýn kaynana, rüyasýnda düþünde.
Yarasýnýn dermaný, gör ki kimin peþinde
Feryadý göðü yýrtar, otomatik kadýnlar.
Ýþi gücü internet, geziniyor hayranla.
Nerde bir gün var ise, planlýyor seyranla.
Çamaþýr, bulaþýðý kurutmasý ceryanla.
Fiþini çeksen biter, otomatik kadýnlar.
Bir ütüyü yap desen, hemen baþý aðýrýr.
Bir çift lafýn arasý, bin bir sebep doðurur.
Gözlerini doldurur, boyun büker devirir.
Duygunu alýp gider, otomatik kadýnlar.
Þimdi GETÝR modada, gör ki hangi yöreden.
Ne istersen getirir, dört bir yarým küreden.
Ne gereði var desen, alev alýr çýradan.
Yangýndan fazla tüter, otomatik kadýnlar.
Hani yer hangi zaman, onun için fark etmez.
Yolun böðrünü deler izine çamur batmaz.
Bir sorsan nerden diye dinlemez lafa katmaz.
Seni fitreye satar, otomatik kadýnlar.
Yüz on dört besmeleyle yazdým ben bu þiiri.
Bir kýyaslayan varsa, düþünsün derim biri.
Gönülden düþmezsiniz, gülübeladan beri.
Birisi’ ni hep iter, otomatik kadýnlar.
zekeriya duman
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.