Ruhumu çekiyor karanlýðýn ta kendisi Ölüyken uyandýrýlmýþ hasta yataðýndan Ve teninden çekilerek Yüzüyor mavi deniz kaplumbaðasý Hýçkýrýklarla aðlayarak Sonsuz deryalar denizlere gebe olmuþ Býrakýlmýþ bir tank sürüsü üstüne Yalnýzlýðýn çýðlýklarýný duyarak izliyor Yaþýyor sýrtýnda pençe izleriyle Koþarak meçhul ormanýn derinliklerine Ýnerken hayatýn bilinmezliðini aramak Saadeti Öyle ki siner parmaklarýnýn ucuna kokusu Hasretiyle okþar ruhunu Gülüþüyle ýsýtarak anne karnýnda ki yavrusunu Ruhunuda üfleyerek bir mezara Nasýl yaþayacaðýz kül rengine boyanýyorken Susacak mý yani o an herþey Ruhum çekilirken derinliklere.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Timucin_23 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.