buluþtuðumuz çay bahçesi vardý ya hani
sakaryaya tepeden bakan
satýlmýþ
iþ yokmuþ güya eskisi gibi
hayalimizle bir olup
batmýþ
ortaklarmýþ zaten
geçinememiþler biz gibi son zamanlarda
bilhassa muhabbet demine gelen
zamlardan sonra
bazen aklýma estikçe uðruyorum
söðüt dallarý uzamýþ
masamýzý yalýyor rüzgar estikçe
baþka aþýklar harf kazýmýþ
çizdiðin kalbin içine
o günü canlandýrmak istedim bir an
karþýna geçip
boþluða baktým
baktým
ve sonra kendimi usulca
boþluðuna býraktým
insan boþluða býrakýnca kendini d’üþüyormuþ çok fazla
düþtüm
belki sen de ben gibi düþ’tün
o pespaye hülyada
dedim ya
artýk eski tadý vermiyor hayat
aklýma esen hiçbir þey kavak yelleri gibi deðil
masal tadýný vermiyor öyle yazdýðým hikayeler
ama sonu da gelsin istemiyorum bir yandan
N M lazým yazan
o iki harfe bakarken..