Kar yaðýyor Izmit’te Sanki tufan sanki tipi... Kopuyor fýrtýnalar son haddinde Yaralý yüreðim gibi... Kar yaðmýþ her taraf gelin gibi Bembeyaz.. Yüreðimdeki yangýný söndüremez dýþarýdaki ayaz.. Ayaz vurmuþ geceye Hava buz gibi soðuk Sesler geliyor derinden boðuk boðuk .. Sensiz, sessiz ve çaresiz, Hücresinde bir baþýna Bu zavalli garip aþýk Üþümüþ titriyor elleri Yazmýyor kalemi donuk. Kendi büyümüþ yetiþmiþ ama Gönlü hala çocuk... Aðlýyor gecenin kuytusunda Aðlýyor yalnýzlýðýna, sensizliðe, çaresizliðe aðlýyor , Diziliyor gözlerinden akan yaþlar , Yanaðýna boncuk boncuk...
Habibe CESUR
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mihriban81 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.