YETER Kİ YANIMDA OL
Söyleyecek çok sözüm var,
Kelimelerim yetmiyor,
Yüreðimin arkasýndan koþsam,
Gücüm yetmiyor.
Sözün bittiði yerdeyim,
Diren güzelim, diren;
Koþuyorum, dizlerim çözüldü
Nefesim yetmiyor.
Açtým kollarýmý gökyüzüne,
Bulutlara sordum;
Havada uçan kuþlara… haber yok.
Çýðlýklarýmý dünya alem duydu da;
Alamadým ne bir ses, ne de bir seda;
Þaka gibisin; bir varmýþ, bir yokmuþ.
Hayalin yetmiyor,
Resimler teselli etmiyor,
Rüyalarýma giriyorsun ama;
Her an aklýmdan çýkmýyorsun.
Biraz sensiz, çoðunlukla seninle
Gündüzler geçiyor da
Geceler, ah o geceler; uykusuz geceler;
El ayak çekildiðinde, seninle baþ baþa kaldýðýmda;
Yýldýzlarda arýyorum, ruhun gelir mi diye;
Gelir de beni teselli eder mi diye;
Uykum tavþan uykusu.
Bir nefesin yetecekti bana;
Yeter ki yanýmda ol.
Razýydým, sana ömür boyu bakmaya;
Çocuk gibi beslemeye, altýný almaya;
Küçük ellerini, yüzünü yýkamaya;
Doyamadým güzelim, doyamadým;
O güzel yüzüne bakmaya.
Duvarlar üstüme üstüme geliyor;
Yaþam artýk bana zevk vermiyor;
Soframda bir sen eksik.
Yediklerim boðazýmdan geçmiyor;
Gözlerim yaslý, yaþlý seni arýyor.
Çaresizim, ruhunla bana çare ol;
Karanlýk dünyama bir parça ýþýk ol;
Nasýl, nasýl bir duygu bu Allah’ým;
Alýþamýyorum yokluðuna;
Hasretin ateþten bir hançer;
Nasýl olursan ol, yeter ki yanýmda ol.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.