Ariften gelen mektup

Ne ümitle düþmüþ idim yollara
Her çýkýþta seni özlerdim ana
Güzel hayalleri ektim yýllara
Bu sefer daha çok özledim ana

Büyük Türküyeye gönül vermiþim
Bu milleti canýmdan çok sevmiþim
Demekki çok büyük suç iþlemiþim
Böyle imiþ benim kaderim ana

Þehirden þehire azýk salardan
Çýkýnýna neler neler koyardýn
Azýða mis gibi koku sarardýn
Açardým çýkýný koklardým ana

Ne çileler çektin büyüttün bizi
Çok güzel eðtimle eðittin bizi
Ne gece dinledin ne de gündüzü
Hakkýnýzý nasýl öderim ana

Devletime aþýk bir öðretmenim
Al bayraða bakar coþar yüreðim
Yedi yýl hapismiþ meðer kaderim
Yazgý böyle yazmýþ ne derim ana

Ben yük oldum size buda yetmedi
Evlendirdin fakat daha bitmedi
Þimdi birde mahpushane eklendi
Böyle imiþ benim kaderim ana

Þükür ben kurtuldum derken nihayet
Üstüme bir gömlek biçti adalet
Küçük Azra kýzým size emanet
Bu yüzden bitmiyor kederim ana

Her gün seherlerde yüce Allaha
Derdimi dökerim yüce dergaha
Gölgeler hiç düþmesin al bayraða
Vataným bayraðým her þeyim ana

Arif gönül vermiþ kutlu davaya
Gönlünü kaptýrmýþ kara sevdaya
Türk islam sevdasý yüce davaya
Karþýlýðý buymuþ ne derim ana
Sosyal Medyada Paylaşın: