YALNIZ ADAM
YALNIZ ADAM
Bir adam aðýr adýmlarla yürür,
Baþýnda bin bir sevda, bin bir bela…
Kalabalýklar arasýnda yalnýz bir adam.
Bir sükûnet var adýmlarýnda
Topuklarýn yere vuruþunda bir asalet
Ýnsanlar arasýnda tek baþýna bir adam
Dört bir yana akýp giden
Yalnýz adam…
Ýstikamet nereye?
Bir garip yolcu bu adam baþýný eðmiþ yere
Hayaller, hatýralar, gayeler yitirilmiþ
Yorgun, üzgün, çaresiz bir adam,
Herkes gökte ararken
Yerlerde arýyor kayýp umutlarýný…
Çocuklar, kadýnlar, baþýboþ gençler
Dolanýyor etrafýnda,
Fark etmiyor hiç birini
“ Yol onun, varlýk onun…”
Dosdoðru yolunda yürüyor
Kendi dünyasýnda, kendi hülyasýnda…
Bir dost selam veriyor kulaklarýna eðilip,
Duymuyor…
Adýmlarýný saymakla meþgul gibi
Bir þeyler mýrýldanýyor dudaklarýndan belli
Küfür ediyor diye ters ters bakýyor ötekileri
O herkesken, her þeyden habersiz,
Kendi halinde yürüyor.
Zikir halinde bütün benliði,
Damarlarýnda dolaþan alyuvarlar akyuvarlar
Dudaklarýndan belli…
Gözler açýk ama dünyaya kapalý
Bir dalgýnlýk, yorgunluk hissediliyor yüzünden
Tek baþýna yol alýyor yalnýz bir adam…
Kendi dünyasýnda huzurlu ve mutlu…
Kaldýrým taþlarý takýlýyor ayaklarýna
Tökezliyor sarsýlýyor ara sýra,
Þefkatli olmak geliyor içinden,
Ayaklarýyla incittiðini düþünüp üzülüyor.
Yerde gördüðü bir çöpü alýp eliyle
Kýrýk dökük bir çöp kutusuna býrakýyor nazikçe.
Bir arabanýn kornasýndan çýkan ses,
Sanki kýyamet koparýyor.
Duymuyor yalnýz adam
Sessiz sakin yürüyor…
Þoför kafasýný uzatýp penceresinden
“ Saðýr mýsýn be adam! ” diyerek avazeyi salýyor.
Yalnýz adam,
Sessiz sakin yürüyor umursamadan
Belli ki duymuyor etrafýnda olanlarý…
Dünya dönüyor durmadan duramadan,
Kim ne yaparsa yapsýn ayný hýzda…
Yalnýz adam ayný evrende ayrý bir dünya...
Kehkeþanlarda dolaþan yalnýz bir adam…
Yalan dünyada bir fani kendi rüyasýný taþýyor,
Ýnsanlýk âleminde bir yalnýz adam yaþýyor…
17.04.2015
Sosyal Medyada Paylaşın:
Yahya Cumhur TAPCI Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.