ZAMAN

Parmakla saydýðýný yaþ kabul edip
yaþanmýþý görmeyen gözler...
Herkesin kehfi kendinde,
Rabbim bilir...
Bir üflemeyle baþladý bir þeyler...
Ben diyeyim can, siz deyin derman...

Varlýðýný milat bildiðini
çarmýha geren dünya!
Mýhýna minnet eylesem avucuma çakýlýr.
Mýha meydan okumakla baþladý bir þeyler...
Ben diyeyim an, siz deyin zaman...

Gýybet edip kýnadýðýný
sözüne dolayan diller...
Portakal niyetine kesilen eller...
Yüzler kýzarmadý ellerden akan kan gibi.
Buðdaya efendi olmak kolay deðil...
Kör kuyulardan yaþ olup çýkmakla baþladý bir þeyler...
Ben diyeyim han, siz deyin sultan...

Öksüz sanýr ýrmaðýn çocuðunu
son nefeste iman eden þeytan...
Celladýný evinde büyütür beyler...
Ölü balýkla eðitir bedensiz muallim.
Üç soruya üç cevap,
sana günah, bana sevap...
Tur’un parçalanmasýyla,
denizin yarýlmasýyla baþladý bir þeyler...
Ben diyeyim irfan, siz deyin iman...

Kördüðüm bir sevdanýn sardýðýný
küçümseyen putlar...
Hakemliðinden emin olan devler...
Güvercine emanet bir can,
örümceðin korunmasýnda iman...
Bir sürgünle baþladý sonsuzluk,
gönül fethiyle putlarýn ölümü...
Tek gönülde kalsa da
tütecek bu ateþ.
Bir üflemeyle bitecek bir þeyler...
Ben diyeyim insan, siz deyin isyan...

Ahmet Yaman

Sosyal Medyada Paylaşın: