Bir buruk gülümseme ile uyanýrým uykularýmdan þehirler vardýr isimsiz ve sessiz loþ karalýklar ardýndan tam da o saatin yarýsýndayým hani sol yaným boþ olmayacaktý senden geriye kalan sýcak izler insanýn içini yaralayan hala çeker dururuz beyhudedir haykýrýþlar ýssýz ayrýlýklar vardýr düþlerimde bir kýþ sabahý gibi soðuk ve sessiz artýk isyan ediyorum yalnýzlýðýma ne yapabiliriz neden hala buradayýz bir sebebi olmalý sorgulamýyorum kimseyi yalnýzlýða esir düþen gözler avutur dururum kendimi ne kaldý ki geride hepsini sildin acýmasýzca defterinden ne sevgi var ne bir hatýra mýsralarýmda kaybolonsa anýlarýmýz yýllarýn sessizce yankýlandýðý mesafeler sanki bir hoþ seda gibi kar tanesi gibi vurur yüreðime acýyý ve aðrýyý dindiremedik asla içimizde gel de durdur bu hasreti bazen kulaðýma sesin gelir yine yüreðime dokunur inceden inceye sensiz sabahlarýmda...
Behçet Bük Eskiþehir
Sosyal Medyada Paylaşın:
GünbatımıerkenBehçetBük Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.