Bir gün bir arzuhal için gittim devlet kapýsýna Turnikeden dolaþtýrýp beni içeri aldýlar. Süslü bir bayaný aþýp giremedim odasýna Özel kalemde beklerken ümitlerimi çaldýlar.
Kart hamili gösterenler hemen içeri alýndý. Acý kahve içilirken koyu sohbete dalýndý. Zaman bir türlü geçmedi merak içinde kalýndý. Görüþ için bekleyene lütfedip haber saldýlar.
Bir þey söyleyecek oldum bayan canýma okudu. Yüksek tondan baðýrarak lafý aðzýma týkadý. Bir güzelce fýrçalayýp, baþtan aþaðý yýkadý. Garip gureba olanlar böyle ortada kaldýlar.
Kör olasý garibanlýk bu dünyada ne zor þeymiþ. Arkasý kalýn olanlar ülkede aðaymýþ, beymiþ. Böyle gelmiþ böyle gitmez ülkenin þakülü kaymýþ. Doðankan’ým bak þu iþe ayaklar hep baþ oldular.
07.01.2022/ Samsun Doðan Kan
Sosyal Medyada Paylaşın:
DOĞAN KAN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.