ah be çocuk, yine ettin edeceðini kendine
Demedim mi, sadakattir güvenin þartý diye
geçemezsin, kendine kör bahtý, sitemin niye
sözün olmasýn, ne kendine, ne kimseye
gönlün kýrýk, yetimce, yürü maveraya
aldýrma çocuk, eden bulur nasýlsa
diline pelesenk olsun, hamd ve sena
geldiðin gibi gitmektir muhteva
huþû ile Hu der rüzgâr, hayatýn sahibine,
gönül gözüne sýr deðildir, mavera.
haydi çocuk, topla oyuncaklarýný,
çýkýnýnda hüzün, sona ersin bu rezilce sürgün,
topla, sana ait ne varsa,
gölgenin arkanda uzayýþýna bakma,
yol alma zamaný þimdi, mavera ‘ya
Abdurrahman Güleç
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.En Çok Okunan Şiirleri
can cana Düet "ve zaman usulca fısıldadı; bana bırak" Tablo Özlemim Körebe Afet örtün üstümü kimse görmesin KİMBİLİR Hayat iklimi